Kader Utansın

Details

Description

Kader Utansın

Yine sen mi geldin,
bir sokak lambası altında?
Yine ben, ellerim cebimde,
yüreğim paramparça...
Ne umut kaldı, ne de yarına bir söz.
Hep kaybettim ben,
hep bana mı böyle düşer?
Kimse bilmez içimdeki fırtına;
dışım sessiz, içim yangınlar içinde.

Sor bana neden gülmem diye,
dertlerim izin vermez ki.
Ben isyan ettim bu yazıya.
Kader utansın, ben değil.
Gözyaşlarım sel olsa da
susamam artık: “Yeter!” dedim.
Ben isyan ettim bu yazıya.
Kader utansın, ben değil.

Kime anlatsam güler geçer,
bir ben bilirim bu yük kaç ton eder.
Karanlıkta yolumu ararım,
ama her yolun sonunda hüsran bekler.
Ben isyan ettim bu yazıya.
Kader utansın, ben değil.
Gözyaşlarım sel olsa da
susamam artık: “Yeter!” dedim.
Ben isyan ettim bu yazıya.
Kader utansın, ben değil.
Susamam artık: “Yeter!” dedim.
Yeter dedim...
Kader utansın.